مقدمه
طلای شکن یکی از اصطلاحاتی است که این روزها در بازار طلا، بهویژه در حوزه خرید طلای آب شده زیاد شنیده میشود. بسیاری از خریداران تصور میکنند هر شمش طلا یا قطعه طلای آبشده برای سرمایهگذاری مناسب است، در حالی که وجود طلای شکن در بین این قطعات میتواند به ضرر جدی و از دست رفتن بخشی از سرمایه منجر شود.
طلای شکن در ظاهر شاید شبیه سایر قطعات طلا باشد، اما به دلیل مشکلات ساختاری، ناخالصیهای فلزی و رعایتنشدن اصول ذوب و سرد کردن، استحکام و چکشخواری معمول طلا را ندارد و بهجای تغییر شکل، ترک میخورد یا خرد میشود. این موضوع نهتنها برای طلاسازان مشکل ایجاد میکند، بلکه برای خریداران عادی نیز بهمعنای کاهش ارزش و محدود شدن کاربرد سرمایه است.
در این مقاله از جنبههای مختلف بررسی میشود: تعریف دقیق، تفاوت آن با طلای شکسته و طلای آب شده سالم، علتهای علمی و عملی شکن شدن طلا، روشهای تشخیص طلای شکن، کاربردها، شیوههای شکنگیری، و در نهایت اینکه آیا خرید آن توجیه اقتصادی دارد یا خیر. همچنین به علت ترک خوردن طلا، شکنندگی طلا در هنگام ذوب، ریسک خرید طلای آب شده شکن و تفاوت طلای آب شده و طلای شکن نیز پرداخته میشود تا تصویری کامل و آموزشی بههمراه رویکرد سرمایهگذاری ارائه شود.
طلای شکن چیست؟
طلای شکن به نوعی طلا گفته میشود که به دلیل وجود ناخالصیهای فلزی، ترکیب نامناسب آلیاژ یا طی شدن نادرست فرآیند ذوب و سرد شدن، خاصیت چکشخواری و نرمی استاندارد طلا را از دست داده و در برابر فشار، کشش، خم شدن یا ضربه، بهجای شکلپذیری، دچار ترک، رگه، شکستگی یا خرد شدن میشود.
طلای شکن معمولاً در مرحله تولید طلای آب شده یا تبدیل طلای شکسته به شمش به وجود میآید؛ یعنی جایی که طلا باید در دمای مناسب (حدود ۱۰۶۴ درجه سانتیگراد برای طلا خالص) کاملاً ذوب شود و ناخالصیهای آن بهدرستی جدا گردد. اگر این اصول رعایت نشود، در سطح داخلی شمش یا قطعه، ریزترکها، حفرهها و نواحی ترد ایجاد میشود که در مراحل بعدی نورد، کشش، ساخت انگشتر، النگو، زنجیر و… خود را بهشکل شکستگی نشان میدهند.
طلای شکن از نظر ظاهری ممکن است در نگاه اول تفاوت چشمگیری با طلای سالم نداشته باشد، اما در هنگام کار روی آن (چکشکاری، مفتولکشی، نورد، خمکاری) طلاساز متوجه میشود که بهجای کش آمدن و تغییر شکل، بهصورت ناگهانی میشکند یا لبپر میشود. به همین دلیل، این نوع طلا برای تولید زیورآلات باکیفیت مناسب نیست و معمولاً تنها راه، شکنگیری و ذوب مجدد با اصلاح ترکیبات و حذف ناخالصیها است.
طلای شکن و طلای شکسته چه فرقی با هم دارند؟
طلای شکن با طلای شکسته دو مفهوم متفاوت هستند که گاهی در بازار به اشتباه به جای هم به کار میروند، در حالی که از نظر ماهیت، ریسک و کاربرد، تفاوتهای مهمی دارند.
طلای شکن طلا یا شمشی است که از ابتدا ساختار درونی ضعیفی دارد؛ یعنی در فرآیند ذوب، تصفیه و آلیاژسازی، اشتباهاتی رخ داده و طلا ترد و شکننده شده است. این شکنندگی ذاتی است و اگر دوباره بدون اصلاح فرآیند و حذف ناخالصیها ذوب شود، همچنان مشکل را حفظ میکند.
طلای شکسته اما به طلا و جواهرات سالمی گفته میشود که صرفاً از نظر ظاهری خراب شدهاند؛ مثل زنجیر پارهشده، النگوی خمشده، انگشتر لبپر شده یا گوشواره تکشده. این طلاها از نظر ساختار فلزی معمولاً سالماند، فقط طرح و ظاهر آنها آسیب دیده و به همین دلیل بهعنوان طلای شکسته فروخته میشوند یا برای تبدیل به طلای آب شده به کوره میروند.
طلای شکن برخلاف طلای شکسته، حتی اگر ظاهری کاملاً جدید داشته باشد، در هنگام استفاده خیلی زود دچار مشکل میشود. به همین دلیل، در بازار حرفهای طلا، بین این دو اصطلاح تفاوت جدی گذاشته میشود؛ زیرا طلای شکسته میتواند بدون ریسک جدی به طلای آب شده سالم تبدیل شود، اما طلای شکن برای تولید و ساخت، ریسک بالایی دارد و در بسیاری از موارد فقط با اعمال فرآیندهای تخصصی شکنگیری طلا قابل اصلاح است.
علت شکنی شدن طلا چیست؟
علت شکنی شدن طلا ترکیبی از عوامل متالورژیکی و عملیاتی در کارگاه ریگیری و ذوب است. در ادامه مهمترین دلایل شکنندگی طلا را میبینیم.
وجود ناخالصیها
وجود ناخالصیها در طلای ذوبشده، اصلیترین علت ایجاد طلای شکن است. نگینها، سنگهای اتمی، مینا، لاک، لحیمهای سربدار، باقیمانده فلزات دیگر (مثل روی، قلع، سرب) و حتی ذرات ریز خاک و گچ، اگر قبل از ذوبکردن بهخوبی جدا نشوند، در ساختار شمش باقی مانده و طلا را ترد میکنند.
وجود ناخالصیها باعث میشود هنگام سرد شدن، در مرز دانههای فلزی، نواحی ضعیف و شکننده تشکیل شود. همین نواحی، محل شروع ترک و شکست در زمان نورد، کشش سیم طلا، یا حتی حین استفاده روزمره از زیورآلات هستند.
فرآیند ذوب نامناسب
فرآیند ذوب نامناسب زمانی رخ میدهد که طلا به دمای کامل ذوب خود نرسیده باشد یا حرارت بهصورت یکنواخت به کل جرم وارد نشود. اگر طلا نیمهذوب به قالب ریخته شود، بخشی از ناخالصیها و فلزات همراه، کاملاً از هم جدا نشده و در ساختار باقی میمانند که نتیجه آن، طلای آب شده شکن است.
فرآیند ذوب نامناسب همچنین شامل استفاده از شعله بسیار اکسیدکننده، کنترلنشدن زمان نگه داشتن مذاب در دمای بالا و استفاده از بوتهها یا فلاکسهای بیکیفیت است که همگی میتوانند به تشکیل حباب، حفره و ریزترک در طلا منجر شوند.
استفاده از مواد شیمیایی نامناسب
استفاده از مواد شیمیایی نامناسب در مرحله تیزابکاری و جداسازی ناخالصیها، یکی دیگر از دلایل مهم شکنندگی طلا است. اگر برای جداسازی فلزات همراه، از نسبتهای نادرست اسید نیتریک و کلریدریک (تیزاب سلطانی) یا مواد شیمیایی بیکیفیت استفاده شود، باقیمانده این مواد در طلا یا واکنشهای ناقص، میتوانند ساختار آلیاژ را تخریب کنند.
استفاده از مواد شیمیایی نامناسب بهویژه زمانی خطرناک است که طلا چندین بار پشتسرهم بدون رعایت اصول علمی دوباره تیزابکاری و ذوب شود؛ در این حالت، ترکیب آلیاژ از حالت استاندارد خارج شده و احتمال ایجاد شکنندگی طلا بهشدت افزایش مییابد.
سرد شدن سریع
سرد شدن سریع مذاب طلا در قالب، میتواند باعث ایجاد تنشهای داخلی و ترکهای ریز در ساختار فلز شود. اگر طلا بلافاصله پس از ریختن در قالب در معرض سرمای شدید قرار گیرد، انقباض ناهمگن در بخشهای مختلف شمش رخ داده و در نهایت، نتیجه کار طلای شکن خواهد بود.
سرد شدن سریع معمولاً در کارگاههای غیرحرفهای دیده میشود؛ جایی که بهجای کنترل تدریجی دما، قالب یا شمش مستقیماً در آب سرد یا محیط بسیار سرد قرار میگیرد تا کار زودتر تمام شود، در حالی که این کار بهشدت از عمر مفید طلا میکاهد.
عیبهای ساختاری
عیبهای ساختاری مانند حفرههای داخلی (پوکی)، جدایش آلیاژ، ریزترکهای نامرئی و دانهبندی نامنظم، مجموعه عواملی هستند که حاصل مجموع خطاهای فرآیند ذوب، ریختهگری و سرد کردناند. این عیبها در ظاهر ممکن است دیده نشوند، اما در مرحله نورد یا هنگام ساخت النگو و انگشتر، باعث ترکهای طولی و عرضی و در نهایت شکست قطعه میشوند.
عیبهای ساختاری باعث میشوند شمش طلای به ظاهر سالم، در عمل به قطعهای تبدیل شود که طلاساز از کار کردن با آن فراری است؛ زیرا هر ضربه چکش یا هر بار عبور از نورد، میتواند آن را خرد و غیرقابل استفاده کند.
چرا طلای خالص به تنهایی در جواهرسازی استفاده نمیشود؟
طلای خالص (۲۴ عیار) اگرچه از نظر ارزش مادی، بالاترین عیار طلا محسوب میشود، اما بهدلیل نرمی و چکشخواری بسیار زیاد، برای استفاده روزمره در زیورآلات مناسب نیست. این طلا بهراحتی خراش برمیدارد، تغییر شکل میدهد و استحکام مکانیکی کافی برای انگشتر، النگو و زنجیر ندارد.
طلای خالص به همین دلیل معمولاً با فلزاتی مانند مس، نقره، روی، نیکل و… ترکیب میشود تا عیارهای پایینتر مثل ۱۸، ۱۴ یا ۲۲ عیار بهدست آید. این آلیاژها، ضمن حفظ درخشندگی و زیبایی طلا، استحکام مناسب، مقاومت در برابر ضربه و ساییدگی و امکان ساخت طرحهای پیچیده را فراهم میکنند.
طلای خالص اگر درست آلیاژسازی نشود و مقدار یا نوع فلزات همراه آن استاندارد نباشد، میتواند بهجای افزایش استحکام، منجر به ایجاد طلای شکن شود؛ بهخصوص اگر فلزاتی مانند سرب یا قلع بهصورت ناخواسته وارد آلیاژ شوند که تردی و شکنندگی را بالا میبرند. اینجاست که نقش کارگاههای معتبر و ریگیری استاندارد طلا اهمیت پیدا میکند.
چگونه طلای شکن را تشخیص دهیم؟
تشخیص طلای شکن برای خریدار عادی شاید ساده نباشد، اما با چند نشانه عملی و استفاده از تجهیزات تخصصی، تا حد خوبی میتوان ریسک خرید چنین طلایی را کاهش داد.
بررسی ظاهر طلا
بررسی ظاهر طلا اولین و سادهترین روش تشخیص است. در شمشها و قطعات طلای آب شده، وجود رگههای غیرطبیعی، حفرههای سطحی، لبپر شدنهای متعدد، رنگ ناهمگن، لکههای مات یا بسیار تیره، و ترکهای ریز در لبهها میتواند نشانهای از طلای شکن باشد.
بررسی ظاهر طلا همچنین شامل توجه به شکل شکستگی است؛ اگر قطعه طلا در اثرب خم شدن بهجای تغییر شکل تدریجی، ناگهان از یک نقطه بهصورت تیز و پوک جدا شود، احتمال شکن بودن آن بالاست.
بررسی صدای طلا
بررسی صدای طلا یکی از روشهای سنتی و در عین حال کاربردی در تشخیص طلای شکن است. طلاسازان باتجربه، قطعه طلا یا شمش را روی سنگ، شیشه یا سطح فلزی میاندازند و به صدایی که تولید میشود گوش میدهند. طلای سالم، صدایی شفاف و زنگدار دارد، در حالی که طلای دارای ناخالصیها و شکننده، صدایی خفه، بم یا غیرطبیعی ایجاد میکند.
بررسی صدای طلا البته روش کاملاً قطعی و علمی نیست، اما در کنار سایر روشها، بهخصوص برای تشخیص طلای آبشدهای که احتمال وجود مینا، سرب یا سایر ناخالصیها در آن هست، میتواند بسیار مفید باشد.
استفاده از دستگاههای تست طلا
استفاده از دستگاههای تست طلا مانند ریفاینر، XRF و دستگاههای ریگیری حرفهای، دقیقترین راه تشخیص طلای شکن است. این دستگاهها میتوانند ترکیب شیمیایی آلیاژ را نشان دهند و مشخص کنند چه میزان فلزات همراه (مثل مس، نقره، روی، نیکل، سرب و…) در طلا وجود دارد.
استفاده از دستگاههای تست طلا بهخصوص وقتی حیاتی است که قرار است مبلغ بالایی روی طلای آب شده سرمایهگذاری شود. در این موارد، بررسی فاکتور طلا، کد ریگیری معتبر و حتی درخواست آزمایش مجدد در ریگیری رسمی، میتواند ریسک خرید طلای شکن را به حداقل برساند.
جدول راههای تشخیص طلای شکن
جدول راههای تشخیص طلای شکن در ادامه، مهمترین روشها را از نظر نوع، دقت و مناسب بودن برای خریدار عادی یا طلاساز نشان میدهد:
| روش تشخیص طلای شکن | توضیح کوتاه | میزان دقت تقریبی | مناسب برای چه کسی؟ |
|---|---|---|---|
| بررسی ظاهری | مشاهده ترک، رگه، پوکی، حفره و رنگ ناهمگن روی شمش یا قطعه طلا | متوسط | خریدار عادی و طلاساز |
| بررسی صدای طلا | انداختن روی سنگ/شیشه و گوش دادن به صدای زنگدار یا خفه | متوسط رو به خوب | طلاساز باتجربه |
| تست عیار با سنگ محك و اسید | بررسی واکنش سطح طلا به اسید استاندارد | خوب | طلاساز و ریگیری |
| تست XRF یا ریفاینر | نمایش درصد فلزات همراه و عیار دقیق طلا | بسیار بالا | واحدهای ریگیری و فروش عمده |
| بررسی فاکتور و کد ریگیری | اطمینان از خرید از محل معتبر با کد ریگیری ثبت شده | غیرمستقیم اما مهم | همه خریداران |
جدول راههای تشخیص طلای شکن نشان میدهد که برای خرید مطمئن، بهتر است چند روش را بهصورت همزمان به کار برد؛ مثلاً هم ظاهر و صدا را بررسی کنید، هم از فروشنده معتبر با فاکتور رسمی و کد ریگیری خرید کنید.
کاربردهای طلای شکن
کاربردهای طلای شکن بهطور مستقیم در تولید زیورآلات محدود است، اما این نوع طلا بهعنوان یک ماده اولیه قابل بازیافت، همچنان ارزش وزنی و عیار خود را دارد و میتواند در چرخه تولید طلا نقش ایفا کند.
کاربردهای طلای شکن عمدتاً شامل موارد زیر است:
-
طلای شکن پس از شکنگیری و ذوب مجدد اصولی، میتواند به شمشهای سالمتر تبدیل شود و دوباره در تولید النگو، انگشتر، زنجیر و دیگر مصنوعات استفاده شود.
-
طلای شکن در برخی موارد برای آموزش در کارگاههای طلاسازی و ریگیری بهعنوان نمونهای از آلیاژ نامناسب به کار میرود تا هنرجویان با عیبهای ساختاری آشنا شوند.
-
طلای شکن گاهی در معاملات عمده بین کارگاهها با قیمت پایینتر معامله میشود تا بعداً در فرآیندهای اصلاحی و تصفیه، به طلای سالم تبدیل شود.
نحوه شکنگیری طلا
نحوه شکنگیری طلا فرآیندی تخصصی است که هدف آن، تبدیل طلای شکن به طلای سالم و قابل استفاده در تولید زیورآلات است. این کار باید توسط کارگاههای معتبر و افراد باتجربه انجام شود.
مراحل کلی شکنگیری طلا
جمعآوری و جداسازی
نحوه شکنگیری طلا از مرحله جمعآوری آغاز میشود؛ در این مرحله، قطعات مشکوک به شکن بودن از سایر طلاها جدا شده و ناخالصیهای واضح مانند نگین، سنگهای اتمی، مینا، لاک و قطعات غیر فلزی بهطور کامل حذف میشوند.
تیزابکاری و حذف ناخالصیها
نحوه شکنگیری طلا سپس با قرار دادن طلا در محلولهای تیزاب استاندارد ادامه مییابد تا فلزات همراه و ناخالصیهایی مثل سرب، روی، قلع و… تا حد امکان از آن جدا شود. این مرحله باید با نسبتهای دقیق و زمانبندی کنترلشده انجام شود تا ساختار طلا تخریب نشود.
ذوب مجدد و ریختهگری اصولی
نحوه شکنگیری طلا در ادامه شامل ذوب مجدد در دمای مناسب، استفاده از فلاکس و بوته استاندارد، کنترل کامل شعله و جلوگیری از اکسید شدن بیش از حد است. پس از ذوب کامل، طلا بهآرامی در قالبهای استاندارد ریخته شده و فرآیند سرد شدن آن بهصورت کنترلشده انجام میشود تا از ایجاد تنشهای داخلی و ترک جلوگیری شود.
آیا خرید طلای شکن توجیه دارد؟
آیا خرید طلای شکن توجیه دارد؟ این سوالی است که بسیاری از فعالان بازار و سرمایهگذاران میپرسند. پاسخ کوتاه این است که برای خریدار عادی و حتی بسیاری از طلاسازان، خرید طلای شکن، ریسک بالایی دارد و معمولاً توجیه اقتصادی ندارد.
آیا خرید طلای شکن توجیه دارد؟ فقط در شرایطی ممکن است پاسخ «بله» باشد که:
-
طلای شکن با قیمت بسیار پایینتر از طلای سالم خریداری شود.
-
خریدار خود دسترسی مستقیم به کارگاههای تخصصی برای شکنگیری طلا و ذوب مجدد داشته باشد.
-
حجم خرید در حدی باشد که هزینههای ریگیری و فرآیندهای اصلاحی توجیهپذیر شود.
طلای شکن برای سرمایهگذار عادی که بهدنبال خرید طلای آب شده بهعنوان یک دارایی امن و قابل نقد شدن است، گزینه مناسبی نیست؛ زیرا ممکن است در زمان فروش، بهدلیل ریسک تولید، با کاهش قیمت یا عدم تمایل خریداران روبهرو شود. برای سرمایهگذاری، خرید طلای آب شده آنلاین از فروشگاهها یا برندهای شناختهشده، انتخاب عاقلانهتری است.
ناخالصی یا نخاله در طلا چیست؟
ناخالصی در طلا به هر مادهای (فلزی یا غیر فلزی) گفته میشود که بهصورت خواسته یا ناخواسته در کنار طلا وجود دارد و بخشی از جرم آن را تشکیل میدهد، اما جزئی از تمایل اصلی آلیاژ نیست. این ناخالصیها شامل سرب، قلع، روی اضافی، مینا، لاک، سنگ، شیشه، گچ و حتی باقیمانده مواد شیمیایی تیزاب است.
ناخالصی در طلا وقتی کنترلنشده و در سطح بالا باشد، عیار واقعی طلا را کاهش میدهد و علاوه بر آن، باعث شکنندگی، پوکی و ترک خوردن طلا میشود. به همین دلیل در فرآیند تولید طلای آب شده، مرحله تیزابکاری و تصفیه، بسیار مهم و تعیینکننده است.
ناخالصی در طلا در اصطلاح بازار، گاهی با واژه «نخاله» نیز شناخته میشود؛ یعنی بخشی از جرم قطعه که ارزش طلایی واقعی ندارد و حتی میتواند به ضرر کیفیت آلیاژ منجر شود. وجود نخاله در طلا، یکی از علتهای اصلی ایجاد طلای شکن و کاهش ارزش سرمایه خریدار است.
تفاوت طلای آب شده و طلای شکن در سرمایهگذاری
تفاوت طلای آب شده و طلای شکن از دید سرمایهگذاری بسیار مهم است. طلای آب شده سالم محصولی است که از ذوب طلای شکسته، زیورآلات قدیمی و… بهدست آمده اما در فرآیند ذوب و تصفیه، ناخالصیهای آن بهخوبی جدا شده و عیار آن توسط ریگیری معتبر تأیید شده است؛ چنین طلایی برای سرمایهگذاری مناسب است.
تفاوت طلای آب شده و طلای شکن در این است که در طلای شکن، به دلیل ناخالصیها و فرآیند نادرست، ریسک ساخت و فروش مجدد بالاست. شاید در ظاهر عیار بالایی داشته باشد، اما بهدلیل شکنندگی طلا، بسیاری از طلاسازان حاضر به پرداخت قیمت کامل برای آن نیستند. به همین دلیل، اگر هدف شما سرمایهگذاری است، همیشه طلای آب شده دارای فاکتور، کد ریگیری و امکان فروش مجدد آسان را انتخاب کنید.
آیا طلای آب شده همیشه شکن است؟
پاسخ قطعی «خیر» است. طلای آب شده فقط یک شکل عرضه طلاست؛ این طلا میتواند کاملاً سالم، استاندارد و مناسب برای سرمایهگذاری باشد، یا در صورت ذوب غیراصولی و وجود ناخالصی، به طلای آب شده شکن تبدیل شود.
تنها زمانی میتوان چنین احتمالی را مطرح کرد که:
-
فرآیند ذوب توسط کارگاههای غیرمعتبر انجام شده باشد.
-
ناخالصیها بهطور کامل جدا نشده باشد.
-
قیمت طلای آب شده به شکل غیرطبیعی پایینتر از نرخ روز باشد.
در غیر این صورت، طلای آب شده سالم، یکی از رایجترین روشهای خرید طلا بدون اجرت ساخت است.
نکات مهم خرید طلای آب شده و جلوگیری از طلای شکن
نکات مهم خرید طلای آب شده شامل مجموعهای از اقدامات احتیاطی است که به شما کمک میکند از خرید طلای شکن جلوگیری کنید و یک سرمایهگذاری امنتر داشته باشید.
نکات مهم خرید طلای آب شده را میتوان بهصورت زیر خلاصه کرد:
-
خرید فقط از واحدهای دارای مجوز، نام و نشان معتبر و سابقه روشن در بازار.
-
درخواست فاکتور رسمی و ثبت کد ریگیری روی فاکتور یا قطعه.
-
بررسی ظاهری شمش یا قطعه از نظر ترک، پوکی و رگههای غیرعادی.
-
پرسوجو از طلاسازان باتجربه درباره خوشنامی کارگاه ذوب و ریگیری.
-
اجتناب از پیشنهادهای غیرمعمول با قیمت بسیار پایینتر از نرخ روز.
تأثیر عیار و ترکیب فلزات آلیاژی بر شکنندگی طلا
تأثیر عیار و ترکیب فلزات آلیاژی بر رفتار مکانیکی طلا بسیار زیاد است. هرچه عیار طلا کمتر شود، یعنی میزان فلزات همراه (مس، نقره، نیکل، روی و…) بیشتر گردد. اگر این آلیاژسازی بهصورت استاندارد انجام شود، استحکام طلا افزایش مییابد؛ اما اگر از فلزات نامناسب یا نسبتهای غلط استفاده شود، نتیجه آن میتواند طلای شکن باشد.
تأثیر عیار و ترکیب فلزات آلیاژی در عیارهای پایینتر (مثلاً ۱۴ عیار) اهمیت بیشتری دارد، زیرا سهم فلزات همراه زیاد است. استفاده از سرب یا قلع بهجای آلیاژهای استاندارد، هرچند ممکن است بهطور موقت هزینهها را پایین بیاورد، اما در نهایت منجر به کاهش شدید کیفیت و افزایش شکنندگی طلا خواهد شد.
سوالات متداول
آیا طلای شکن ارزش وزنی طلا را دارد؟
طلای شکن از نظر وزنی همچنان طلا محسوب میشود و عیار آن میتواند توسط ریگیری تعیین شود؛ اما بهدلیل مشکلات ساختاری، ارزش کاربردی و معاملاتی آن از طلای سالم کمتر است و معمولاً با قیمت پایینتر خرید و فروش میشود.
آیا میتوان طلای شکن را در خانه تشخیص داد؟
طلای شکن را در خانه فقط تا حدی میتوان تشخیص داد؛ مثلاً با بررسی ظاهر طلا (ترک، رگه، پوکی) و تا حدی بررسی صدای طلا هنگام انداختن روی سطح سخت. اما تشخیص قطعی نیازمند تست عیار، دستگاه XRF و تجربه حرفهای است.
آیا امکان دارد انگشتر یا النگوی من به خاطر طلای شکن ترک بخورد؟
طلای شکن اگر در ساخت انگشتر، النگو یا زنجیر استفاده شده باشد، احتمال ترک خوردن یا شکست ناگهانی آن وجود دارد؛ حتی اگر ضربه شدید هم وارد نشود. به همین دلیل، خرید از فروشگاههای معتبر و برندهای شناختهشده اهمیت دارد تا از استفاده نکردن از طلای شکن در تولید مطمئن باشید.
آیا قیمت طلای شکن خیلی کمتر از طلای سالم است؟
طلای شکن معمولاً با تخفیف نسبت به طلای سالم معامله میشود، اما میزان این اختلاف قیمت بستگی به حجم ناخالصیها، امکان شکنگیری و شرایط بازار دارد. در هر صورت، برای خریدار عادی، این اختلاف قیمت معمولاً ارزش ریسک بالای آن را ندارد.
آیا طلای آب شده تقلبی همان طلای شکن است؟
طلای آب شده تقلبی با طلای شکن تفاوت دارد. طلای تقلبی ممکن است اصلاً طلا نباشد یا عیار واقعی آن بسیار کمتر از عدد ادعایی باشد، در حالی که طلای شکن از نظر وزنی طلاست، اما ساختار ضعیف و شکننده دارد. البته در بازار، گاهی طلای شکن هم بهعنوان طلای آب شده سالم عرضه میشود که نوعی فریب محسوب میشود.


